Parijs-things

We togen naar Parijs vorig weekend! Zo low-budget als maar mogelijk, maar zo voelde het totaal niet!

Vrijdag namen we de trein, van Eindhoven via Rotterdam naar de gastronomische hoofdstad, de kinderen en ik. Met 10 en 12 jaar weten ook zij wat ze willen, dus hadden we op voorhand een plan gemaakt die van ons alle 3, twee verschillende “musts” had. In totaal dus 6 – must do’s. Daar aangekomen bleken het eigenlijk toch wat meer musts als dat we eigenlijk gepland hadden..

Aangekomen bij ons hostel liepen we na een korte pauze naar de Sacre Coeur, en aten daar een crêpe (must 1) en verkenden de omgeving van onze slaapplaats. We namen een stokbrood en klein flesje gekoelde witte vin mee uit de winkel en verbaasden ons wederom over de levendige nevenactiviteiten die clochards er op na blijken te houden. Van verhandelen van afstandsbedieningen tot uitgedachte bedelmethodes.

Zaterdag deden we een boodschap (must 2) – nadat we heerlijk ontbeten hadden bij Cloud cakes, waar de bosfruit muffin bestempeld werd tot beste muffin ever. Verder bezochten we de Notre dame, liepen langs de Seine en voerden er de duiven. We liepen door nauwe straatjes met geweldige boekwinkeltjes en keken op Place de la Bastille naar de skaters, die erg indrukwekkende tricks deden.

Natuurlijk bezochten we ook Gentle Gourmet (must 3) waarover ik in een volgend blog, eerlijk, open en direct, wat meer vertel.

Verder aten we potato wedges bij Hank Burger (must 4) en reden rond op een deelstep (must 5). Ik voerde in de avond een heus gesprek met een beveiliger van de plaatselijke supermarche over mijn ongenoegen dat er geen witte wijn koud ligt, maar wel 15 soorten bier. Dit inclusief het tongklakken, wat een communicatiemethode op zichzelf blijkt te zijn.

We aten zondagochtend ons ontbijt bij VG Patissetie (O hemeltje wat heerlijk) en namen croissantjes mee voor wat vrienden en familie. We bezochten steampunk metrostation arts et metier en daarna liepen we naar pere de la chaise. Maar helaas. De poorten waren dicht ivm personeelsaangelegenheid. (Ik vraag me nog steeds af of ze een soort feestje hielden daar?) Het amorino ijsje, gelijk must 6, ging helaas niet door, maar vond een waardige vervanger in de vorm van frites bij een fastfoodketen. Want we waren al weer op weg naar huis zowat, en thuis? Staat er zeker wat gezonds op het menu…

Maar denk niet dat dit alles is! Nee… Helaas niet… Op het station dronk ik nog een Starbucks koffie en grapte nog naar m’n ouders hierover via de whatsapp. Want mijn naam uitspreken in t frans? Het is nog het beste te vergelijken met het woord “opscheplepel/soeplepels” Welke in meervoud les louches worden genoemd.

Ook appten we nog even over “code rood” terwijl ik de zon in mijn rug voelde en me niets kon voorstellen bij slecht weer. Met een schuins oog op de vertrekstaat kreeg ik het echter wat benauwd. Onze trein stond er niet bij!

Daarna hoorde ik een dame in het snerpend Frans een onheilspellende omroep doen. Nouja, zo klonk ie me in de oren, maar het was zo rumoerig in de stationshal dat ik niet eens echt had gehoord waar het over ging. Na wat rondvragen wist ik het nog niet, maar onze trein kwam wèl! En met wat vertraging, en een zucht van verlichting, boarden we.

De lol was echter maar van korte duur… onze trein zou niet verder rijden dan Brussel… De conducteur kon ons niets vertellen, als dat in Antwerpen er problemen waren met het dak, en ook reisinformatie kwam er niet. De mensen die ons op zouden moeten vangen in Brussel… ook die waren er niet. Daar stonden we dan. Ten midden van een overvol station en 1000den reizigers…

De kinderen, die ik voorzichtigheidshalve al had voorbereid op chaos en een mogelijk vrije maandagochtend ivm de uitval van vele treinen en dus een mogelijk laat thuiskomen, zagen een ochtendje vrij wel zitten. Dat ochtendje, werd de hele dag vrij. Want geen trein reed meer, geen bus. Wel chaos. Ik besloot een slaapplaats te regelen, en door de stromende regen plensten we naar de kiekesmarkt. We waten nat, koud en moe dus weer een ongezonde hap en snel onze bedden in. Maandag heb ik de kinderen even aan manniken pis voorgesteld en aten we een vegan waffle voor we weer huiswaarts keerden.