Gebeurt hier nog wat???
Over hoe de zaken er voor staan.
Zo. Ik ben er even voor gaan zitten. Want hoewel ik op instagram wel eens wat onder de foto’s typ, die ik plaats, schiet een echte update er vaak behoorlijk bij in. Terwijl er toch vanalles gebeurt en voor mij de dagen ook echt vaak in het teken van Parijs staan.
Zo kook ik veel en vaak. Als ik gevragen word voor een kook of bakklus, hoor je me niet snel nee zeggen. Dat heeft nadelen natuurlijk, en mijn huishouden en administratie heeft er behoorlijk onder de lijden. Daar ben ik eerlijk over. (Gelukkig heb ik vriendinnen die dat snappen, en met enige regelmaat me een ochtend komen helpen zodat ik door kan gaan met dingen die prio hebben)
Die mensen? Zijn goud waard. De mensen die binnen komen wandelen om een kop koffie met me te drinken en me op die manier dwingen even stil te staan.
Parijs. Hoe staat het er mee? Het is heel moeilijk contact te krijgen met Gentle Gourmet. (Daar valt voor hen als onderneming nog een grote inhaalslag te maken.) Eind deze maand komt Thomas, een vroegere workaway, nu vriend, vanuit Egypte overvliegen om me te helpen met wat dingen. Thomas komt uit Frankrijk en is geweldig met computers. Samen gaan we naar wat tips kijken van woningverhuurders die we kregen via Facebook. En naar huurovereenkomsten. Om op die manier op safe te spelen, en voor mij een plekje te zoeken zodat ik niet steeds van bank naar wat nu? Of hostel hoef.
In maart ga ik met de kleine(?)rebellen weer naar Parijs. Hopelijk om te kijken waar ik ga slapen, maar zeker om met hen een ijsje te eten bij amorino. (Dochter heeft het in het Frans bestellen van een croissantje en een juutje dankzij duolingo al aardig onder de knie)
Verder komen er nog wat aanschuiftafels aan en een feestje in maart. (Mijn verjaardag die ik op een andere manier vier)
Ook kijk en zoek ik nu naar andere dingen. Dingen die me verder naar mijn doel brengen. Een dag een pop up restaurant? Een haccp goedgekeurde keuken welke ik mag gebruiken om vaker vanuit te koken? Of iets anders waardoor ik me dichter naar Parijs kook? Als je een idee hebt dan hoor ik het graag!
Lobke schrijft een persbericht voor me, en Ineke verwoordde mijn verhaal en maakte de mooiste uitnodigingen en Rebelatte kaarten. Coco hielp me op weg en niet op te geven, Cees zette me met beide benen weer op de grond en Rens belde me op en gaat een fijn stukje in de pen klimmen. Merel maakte foto’s, Roeland en Ben hielpen me op de digitale snelweg… En mijn ouders? Die zijn er voor me en geloven in mijn droom.
En nee, ik ben geen zweverig type, maar dat als je iets wilt en er voor gaat, dat het universum dan met je meewerkt? Dat voelt zeker zo.
