WAT EEN FEEST !!!!!
Met het verslag van vorig weekend nog niet eens op papier, komt hier dat van afgelopen weekend;
De kinderen in Parijs!!!
Ik kon er donderdag gewoon niet van slapen… ze kwamen!!!
Wat een avonturen beleefden we samen weer! Dat mocht ook wel! Omdat de kinderen een helse busreis mèt ziek zijn- en niet bij elkaar zitten, verandering van reisbustijden en files hadden beleefd, was een beetje plezier wel op z’n plaats.
Ze kwamen de bus uitrollen alsof ze solliciteerden bij de plaatselijke frightnight. Lijkbleek was een understatement en het was maar goed dat de buschauffeur vuilniszakken bij had gehad onderweg….
Omdat vriendin Miranda en haar kinderen zich bij ons voegden dit weekend, kwamen we niet onder sightseeing uit! Dus; Eiffeltoren, arc de triomph, crêpes eten, sacre coeur, moulin rouge, place du tetre, rozenijs van amorino, cimetiere de mon martre, notre dame, veel stokbrood, de seine en de rommelmarkt bij porte de clinangcourt .
En toen was de tijd op.
Een weekend is te kort. Echt te kort.
58 trappen en meer dan 52 kilometer in 3 dagen liep ik door Parijs. En de kinderen liepen hiervan het grootste gedeelte met me mee. Mijn voeten en schenen geven wel aan dat ze op de hoogte zijn van dat wat ik deed dit weekend. Vooral de trap bij de arc de triomph was geen pretje. Ik voelde direct dat mijn conditie niet veel meer was dan die van een appelflap met appeltaartswaanzin. 284 treden met een wenteltrap naar boven waar stilstaan onderweg geen optie was. Alsof je je in een slakkenhuis bevond. Zo een waar je nooit meer uitkomt. Zo voelde het.
Het uitzicht vanaf daar is echt fenomenaal, en als je toch fotos wilt maken, doe dat dan vanaf de arc de triomph. Zodat je ook de Eiffeltoren vol lichtjes kan kieken. Ook is de arc de triomph iets betaalbaarste te bezichtigen dan de Eiffeltoren zelf.
We werden getuige van de zwendel rondom balletje-balletje (en moesten er hard om lachen) en ik voorkwam op het nippie dat ik zelf gerold werd. We zagen clochards, de kinderen vroegen zich bij iedere drol aan de straatkant af of ie van mensen afkomstig was, er werd natuurlijk weer vanalles ter verkoop aangeboden en de kinderen aten stokbrood na stokbrood.
En ze weten nu waar mijn stekkie en opleidingsinstituut zijn.
Zo kunnen ze zich de volgende keer als ik wat vertel aan de telefoon, direct een helder beeld vormen van hoe ik op m’n stekkie er bij zit.
Ik ben door het drama van de heenreis voor de kinderen sachets gaan halen tegen reisziekte (“nee mam, please geen tabletjes!”) maar ergens had ik een foutje gemaakt. En bleek ik sucettes gekocht te hebben. Sucettes zijn lollies.
Wist ik veel …
De lollies tegen reisziekte werkten echter meer dan prima. Placebo?
In dit geval denk ik echt van niet. Maar je zou wel haast deze lollies ruilen tegen een paar gewone om te testen…
Ik heb dus een topweekend gehad. En mijn vriendin Miranda in mijn gedachtes in een gouden lijst geplaatst.
Hoe was jouw weekend?
